Thursday 28 June 2012

10η Ανάρτηση. Say hi to summer!!!

Και ΝΑΙ!! Θαύματα συμβαίνουν... Φεύγω, φεύγω!!!
Πάω Ελλάδα για λίγες μέρες! Η πτήση φθηνή μεν αξημέρωτα δε! Πήγα στο αεροδρόμιο στις 4 το πρωί αλλά η επιθυμία μου για λίγο ήλιο νίκησε την όποια κούραση. 36 ώρες άϋπνη αλλά χαλάλι!


Και σαν τουρίστας ο οποίος ταξιδεύει στην Ελλάδα και σέβεται τον εαυτό του συνδύασα το ζεστό μου μπουφάν με υπέροχο πέδιλο! Τι και αν έβρεχε έξω, εγώ με το πέδιλο! Βέβαια υπάρχει σοβαρός λόγος για όλο αυτό το κουλό ντύσιμο. Δεν γίνεται να φεύγεις με 12 βαθμούς και να φτάσεις στους 35 και να μην λάβεις τα κατάλληλα μέτρα. Πρέπει το ντύσιμο να είναι αφαιρετικό! Δεν γίνεται διαφορετικά!


Ετοιμάστε μου μάσκα, αναπνευστήρα...δεν πρόκειται να βγω από την θάλασσα!

Monday 25 June 2012

9η Ανάρτηση. Ένα δέντρο στην αυλή του...

Ένα δέντρο στην αυλή μας ή μάλλον όχι.... 2 ντοματιές στο σαλόνι μας... 'Η για την ακρίβεια 2 ντοματιές στο σαλόνι του!

Την 'είδε' κηπουρός ο Σ και μάλιστα downtown!
Αυτές οι μικρούλες οι ντοματιές θα πέθαιναν από ασφυξία στα μικρά τους γλαστράκια και έπρεπε οπωσδήποτε να τις μεταφυτέψουμε.


Αλλά με την βροχή που έριχνε έξω ήταν αδύνατο. Οπότε το σαλόνι ήταν η μόνη λύση.. Τα ύστερα του κόσμου! Χώματα, γλαστράκια, φτυαράκια και φυτά όλα χύμα καταμεσής του σαλονιού.


 

 Το αποτέλεσμα νομίζω μας δικαίωσε! Οι ντοματιές τώρα μπορούν να μεγαλώσουν με την άνεση τους και να δώσουν πολλές πολλές ντομάτες!


Ε! Μην με ξεχάσεις την περίοδο της συγκομοιδής!

Thursday 21 June 2012

8η Ανάρτηση. Τι και αν βρέχει, εμένα δεν με μέλλει!

Βρέχει, βρέχει, βρέχει...
Μου έρχονται στο μυαλό χιλιάδες στιχάκια που μιλάνε για την βροχή...εκατοντάδες τραγούδια... και ακόμα και να αποφάσιζα να κάτσω και να τα γράψω σε ένα κομμάτι χαρτί η βροχή εδώ δεν θα σταματούσε! Βρέχει ασταμάτητα εδώ και μέρες...νιώθω ότι σε λίγο θα φυτρώσω!



Αλλά, τι και αν βρέχει, εμένα δεν με μέλλει!

Έχουμε μαζευτεί και παίζουμε μπιρίμπα after hours..



Ας μην σκεφτώ το αποτέλεσμα και το σκορ. Η  απόλυτη πανωλεθρία! Μόνος τρόπος να παρηγορηθώ, ο σοφός λαός: 'Όποιος χάνει στα χαρτιά κερδίζει στην αγάπη!' Παρήγορο δεν λέω, αν είχε και εφαρμογή στην δικιά μου πραγματικότητα ακόμα καλύτερα..

Hey guys! I'll be back και θα κερδίσω!! Με φάγαν τα κυκλώματα!!

Monday 18 June 2012

7η Ανάρτηση. Nordic Berries and Vanilla Vodkas

Το προηγούμενο Σάββατο και μετά από μια μέρα γεμάτη πακετάρισμα αλλά και μη επίτευξης του πολυπόθητου στόχου να βρω ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μου είπα να πάω να πνίξω τους καημούς μου στο αλκοόλ.

Έτσι πήγα με την ειδική επί του θέματος και εδώ και αρκετό καιρό get-drunk-buddy, την V να τα πιούμε!

Πήγαμε κάπου στο Shoreditch και πιο συγκεκριμένα στο The Old Shoreditch Station . Έμαθα ότι πρόκειται για ένα καφέ-μπαρ και αλλά και εκθεσιακό χώρο ταυτόχρονα σε έναν παροπλισμένο σιδηροδρομικό σταθμό. Ήταν ο χώρος ήταν του αρχικού σταθμού του Shoreditch.



Φυσικά ήπιαμε για να πάνε τα φαρμάκια κάτω (μέχρι τελικής πτώσης) Nordic Berries and Vanilla Vodkas!!


Απλά εξαιρετικές! Και οι Vodkas και εμείς!





Wednesday 13 June 2012

6η Ανάρτηση. Au Revoir και Πακετάρισμα

Κούτες, βαλίτσες, σημειώσεις και ξανά κούτες, βαλίτσες, σημειώσεις...Νέα μετακόμιση στο προσκήνιο.

Με το που ήρθα εγώ στο Λονδίνο, φεύγει ο Κώστας. Σε λιγότερο από ένα μήνα θα πρέπει να βρίσκεται στο Παρίσι. Νέα αρχή!! Είμαι τόσο χαρούμενη για αυτόν! Γνωριζόμαστε εδώ και πολλά χρόνια, ήμασταν συμφοιτητές στο προπτυχιακό.

Και με το που μια μετακόμιση- πακετάρισμα  έρχεται στο προσκήνιο, καλείται και ο ειδικός! Η αφεντιά μου! Όχι ότι ο Κώστας είναι κανένας άμαθος στο θέμα μετακόμιση. Τα τελευταία οκτώ χρόνια το δρομολόγιο είναι: Κοζάνη- Θεσσαλονίκη- Παρίσι- Λονδίνο και τώρα πάλι Παρίσι.

Οπότε περάσαμε τέσσερις ολόκληρες ώρες 'Πού θα πάνε οι σημειώσεις του Ποινικού;' 'Και τα παπούτσια μου; Μήπως αυτά δεν φοριούνται πλέον και τα πετάξω;' 'Το πάπλωμα στο αφήνω...δεν χωράει πουθενά.' ' Ξαναζύγισε λίγο την βαλίτσα μου, αποκλείεται να είναι πάνω από 20 κιλά. Μήπως είναι χαλασμένη η ζυγαριά;'

Και ιδού τα κατορθώματα μας!




Κώστα μου ξέρω ότι έχεις προσπαθήσει πολύ όλα αυτά τα χρόνια και ελπίζω αυτό που σε περιμένει στο Παρίσι να είναι μεγαλύτερο των προσδοκιών σου!


Monday 11 June 2012

5η Ανάρτηση. Πόσες φορές χτυπάει ο ταχυδρόμος τελικά;

Γραφειοκρατία: το φαινόμενο στο οποίο μία οργάνωση λειτουργεί με ιεραρχική διοίκηση και κάθε θέση έχει αυστηρά προσδιορισμένες αρμοδιότητες. Με την μεταφορική της σημασία: γραφειοκρατία είναι η εμφάνιση περίπλοκων και μπερδεμένων διαδικασιών για την έκδοση ενός πιστοποιητικού, βεβαίωσης, άδειας ή άλλου δημόσιου ή οιωνεί δημόσιου χαρτιού.



Το ότι η Ελλάδα φημίζεται και κατηγορείται για δαιδαλώδη γραφειοκρατικά σοκάκια είναι γνωστό. Το ότι θα έψαχνα να βρω τον δρόμο μου μέσα σε αυτά τα σοκάκια και στην Βρετανία ε, αυτό δεν το φανταζόμουνα!!

Μου ζητήσανε από την δουλειά αποδεικτικό διεύθυνσης. Τους πήγα γράμμα από τον διευθυντή του καταστήματος της τράπεζας της περιοχής μου το οποίο και πιστοποιεί την διεύθυνση κατοικίας μου (έστω την προσωρινή). Δεν τους κάνει, θέλουν λέει το εξτρέ του τραπεζικού λογαριασμού. Μπαίνω στο web banking, βρίσκω το εξτρέ του τρέχοντος μήνα, το εκτυπώνω, το βάζω σε ένα ωραιότατο φακελάκι, αλλάζω δυο γραμμές μετρό, και πηγαίνω περιχαρής να το αφήσω. Αλλά δυστυχώς όπως μπήκα έτσι βγήκα. Δεν τους κάνει αυτό το εξτρέ γιατί λέει δεν είναι επίσημο. Δηλάδή από που έπρεπε να το έχω εκτυπώσει για να θεωρηθεί επίσημο; Και τώρα ω παραλογισμέ, θα πρέπει να περιμένω τον ταχυδρόμο να μου το φέρει γιατί μόνο αυτό είναι το επίσημο. Έλα όμως που το χρειάζονται λέει μέχρι το τέλος της εβδομάδας, και εδώ είχαμε και δυο ημέρες αργία λόγω Αδαμάντινου Ιωβηλαίου που μαθηματικώς με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο φάκελος δεν θα έρθει νωρίτερα από τις αρχές της μεθεπόμενης εβδομάδας...

Αν καθήσω και το γράψω στο χέρι, και βάλω τα 'δυνατά' μου και θυμηθώ την όποια καλλιγραφία είχα μάθει στο σχολείο, υπάρχει περίπτωση να το δεχτούν ως επίσημο έγγραφο; Μπά, κομματάκι δύσκολο το βλέπω τελικά...

Άντε μετά να νοικιάσεις σπίτι!!!


Friday 8 June 2012

4η Ανάρτηση. Ελληνικά επαρχιακά κανάλια

Ποτέ δεν ήμουν φαν της τηλεόρασης. Για κάποιο λόγο προτιμούσα το ραδιόφωνο...Νομίζω ξέρω γιατί, γιατί πάντα μου άρεσε να φτιάχνω κόσμους στο κεφάλι μου και το ραδιόφωνο μου έδινε όλα τα υλικά που χρειαζόμουν για να τους χτίσω.

Πάλι ξέφυγα, άλλο ήθελα να γράψω... Έλεγα λοιπόν ότι ποτέ δεν ήμουν φαν της τηλεόρασης και ότι το μεγαλύτερο διάστημα που δεν είχα καμία επαφή μαζί της ήταν για έναν ολόκληρο χρόνο! Αμέ! Όταν έκανα το μεταπτυχιακό μου...όχι δεν ήταν κάποιας μορφής αντίδραση (τώρα που το ξανασκέφτομαι αποκλείεται να ήταν) αλλά ήταν καθάρα και μόνο τσιγκουνιά! Στην Βρετανία, πρέπει να έχεις άδεια για να έχεις τηλεόραση την οποία και την πληρώνεις. Οπότε αποφασίσαμε με τις συγκατοίκους να κάνουμε και αποτοξίνωση και οικονομία.



Όλα αυτά τα γράφω για να αντιληφθείτε την έντονη αντίθεση την οποία ζω. Εδώ και δέκα μέρες που ήρθα πια να εγκατασταθώ μόνιμα και μέχρι η εταιρία να με ενημερώσει για το πότε ξεκινάει η εκπαίδευση, έχω γυρίσει διάφορα μουσεία και πάρκα και το απόγευμα γυρίζω σε κάποιο από τα σπίτια που με φιλοξενεί κουρασμένη όχι, με νοσταλγική διάθεση ναι. Αυτό έγινε και προχθές και η ιδέα που μου κατέβηκε στο κεφάλι ήταν να περάσω την ώρα μου ψάχνοντας κανένα ελληνικό επαρχιακό τηλεοπτικό κανάλι. Κάτι σαν πείραμα το είχα στο κεφάλι μου. Να δω τι προγράμματα παίζουν.

Ο σοφός λαός λέει ότι η περιέργεια σκότωσε την γάτα. Στην περίπτωση μου η φράση αλλάζει και γίνεται 'η περιέργεια έκαψε την γάτα!' Έχω καεί! Έχω ζεματιστεί! Έχω εθιστεί! Θέλω να ξέρω ανά πάσα στιγμή τι προγράμματα δείχνουν. Δεν ξέρω αν είναι χαμηλότερης ποιότητας από τα πανελλήνιας εμβέλειας αλλά ορισμένες εκπομπές μου βγάζουν κάτι πολύ παρεϊστικο. Κάτι που ξεπερνάει τους προϋπολογισμούς και τους λαμπερούς καλεσμένους. Κάτι που σε κάνει να σκέφτεσαι ότι ακόμα και στην τόση μαυρίλα της Ελλάδας υπάρχουν άνθρωποι που προσπαθούν και ότι κάνουν το κάνουν με αξιοπρέπεια και μεράκι.

Τέτοιου είδους σκέψεις με κατέκλυσαν την πρώτη φορά που είδα στο κανάλι Σαμιακή Τηλεόραση την εκπομπή ΄Μικρές Ιστορίες'. Φυσικά σκηνικά, απλοί καθημερινοί άνθρωποι και ένας παρουσιαστής χωρίς την παραμικρή διάθεση για κουτσομπολιό. Αν βρεθείτε καμιά φορά στην ιστοσελίδα του καναλιού πατήστε να δείτε τις ΄Μικρές Ιστορίες'. Μπορεί να βρείτε κάποιο από τα θέματα ενδιαφέρον.

Tuesday 5 June 2012

3η Ανάρτηση. Ψάξε, ψάξε δεν θα το βρεις

Πρέπει να βρω σπίτι. Για την ακρίβεια πρέπει να βρω δωμάτιο σε σπίτι. Και αν έχει και δικό του μπάνιο και είναι σε καλή τιμή θα μιλάμε για λαχείο. Πότε είπαμε οτι κέρδισα τελευταία φορά το λαχείο? Ποτέ! Ευχαριστώ!

http://vmdesignblogg.blogspot.co.uk/2011/12/blog-post_5463.html


Μέχρι στιγμής αλλάζω τα σπίτια των φίλων σαν τα πουκάμισα. Ανά 3-4 ημέρες βρίσκομαι σε διαφορετικό σπίτι, σε διαφορετική περιοχή, με μια βαλίτσα στο χέρι και μια ηλίθια φάτσα στο πρόσωπο να γνωρίζω συγκατοίκους. Σαν περιοδεύων θίασος του ενός ατόμου!

Θέλω να κλείσω τα μάτια μου και όταν τα ανοίξω θέλω να βρίσκομαι σε ένα όμορφο, ζεστό και φωτεινό δωμάτιο έχοντας όλα μου τα πράγματα τακτοποιημένα. Πολλά ζητάω  μάλλον. Βασικά δεν ζητάω πολλά, ζητάω αυτά που δεν γίνονται. Τα ακατόρθωτα! Και όμως αν είχα το δικό μου μέρος σίγουρα θα ένιωθα καλύτερα, θα έκανα καλύτερο προγραμματισμό, θα είχα περισσότερη ιδιωτικότητα κλπ. Ιδιωτικότητα? Τι είναι αυτό? Τρώγεται? Μπορεί και να τρώγεται τελικά... Τις επόμενες 4 ημέρες θα τις περάσω με άλλα 2 άτομα στο ίδιο δωμάτιο. Ούτε να κλάψω με την ησυχία μου δεν μπορώ... Πρίμα!!!

Μήνυμα απο μένα στον εαυτό μου: 'Εσύ δεν ήσουν που λυσσούσες να φύγεις? Σκάσε και κολύμπα τώρα!'

2η Ανάρτηση. Συννεφιά και 14C

Ξύπνησα με μια γλυκειά αίσθηση σήμερα το πρωί αλλά τελικά ονειρό ήταν που λέει και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης. Ήμουν τάχα σε ένα νησάκι του Αιγαίου που δεν είχε όνομα και έτρωγα ντοματοσάλατα. Και αφού έφαγα και πήρα δυνάμεις σκέφτηκα να κάνω και καμιά βουτιά να δροσιστώ...

Και εκεί που κολυμπούσα λέει, έκλεισα για μια στιγμή τα μάτια μου και μπαμ!!! κουτούλησα σε ένα βράχο- έπεσα από το κρεβάτι!! Ωραίος τρόπος για ξύπνημα σκέφτομαι αλλά το άσχημο ξύπνημα είχε και συνέχεια...Το τηλέφωνο χτύπησε και αντί να ακούσω μια φωνή να μου λέει καλημέρα άκουσα μια φασαρία! Βλέπεις η παρέα της Θεσσαλονίκης - η δική μου παρέα- αποφάσισε να πάει μέχρι την Χαλκιδική. Αρχές Ιουνίου, έπρεπε να κάνουν το πρώτο τους μπάνιο. Το είχαν ήδη καθυστερήσει. Οπότε το σκορ στις βουτιές σημειώνεται συνοπτικά ως εξής:
Παρέα Θεσσαλονίκης - Ξενιτεμένη 1- 0

Το πόσο πολύ ζήλεψα δεν περιγράφεται..Θα ήθελα τόσο πολύ να είμαι και εγώ μαζί τους... Αλλά προς το παρόν στο πρόγραμμα δεν υπάρχουν καλοκαιρινές διακοπές στην Ελλάδα (δυστυχώς). Το πρόγραμμα έχει συννεφιά, βροχή και 14- 19 βαθμοούς Κελσίου! Με τα λίγα και τα πολλά καύσωνας!!

Άντε σήκω τώρα σιγά σιγά να κάνεις καμιά δουλειά...

Μου λείπετε πάρα πολύ όλοι σας...

1η Ανάρτηση. Πως ξεκίνησαν όλα...

Σήμερα συμπληρώνω μια ολόκληρη εβδομάδα από τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στο Λονδίνο. Τόπος γνώριμος αφού πριν από τρία χρόνια είχα πάρει τη απόφαση να έρθω για να συνεχίσω τις σπουδές μου. Αλλά τώρα όλα είναι αλλιώς...δεν έχει ημερομηνία λήξης η παραμονή μου εδώ.Λευκή επιταγή που λένε και οι φίλοι δημοσιογράφοι.


Και ενώ τα τελευταία τρία χρόνια προσπαθούσα με κάθε τρόπο να επιστρέψω στην Γηραιά Αλβιώνα και από μορφωμένη άνεργη να μεταμορφωθώ σε μορφωμένη 'ενεργή', τώρα που τελικά η προσπάθεια μου έχει θετικό αποτέλεσμα, κάθομαι και σκέφτομαι όλα όσα αφήνω πίσω μου και όλα όσα ενδεχομένως να έρθουν.


Τι πιο έυκολο από το να 'πνίξω' το διαδίκτυο με τις σκέψεις μου από το να πνιγώ εγώ σε αυτές.. Λέω εγώ τώρα..

Καλώς σας βρήκα!