55η Ανάρτηση. Η Ταϋλάνδη στην Βρετανία

Αυτά δεν γίνονται! Είπαμε και εμείς να πάμε σε μια pub να πιούμε και να φάμε και καταλήξαμε να τρώμε ταϋλανδέζικο!!!

Ας τα πάρουμε λοιπόν από την αρχή!

Είπαμε με τον Σ. να πάμε να πιούμε μια μπύρα και να τσιμπήσουμε κάτι στα γρήγορα. Οπότε λέμε δεν πάμε σε καμιά pub? Σε κάποιο περιοδικό είχα διαβάσει για μια pub που λέει είναι πολύ ωραία και έχει πολύ ωραίο φαγητό. 2 μίλια περπατήσαμε καλέ μέχρι να φτάσουμε!

Φτάνουμε λοιπόν, πάμε στο μπαρ, παραγγέλνουμε από ένα παϊντ ο καθένας μας και ψάχνουμε επί ματαίω το μενού για να παραγγείλουμε φαγητό. Με τα πολλά, ρωτάμε τον μπαρμαν και εκείνος μας λέει πως το εστιατόριο βρίσκεται στο βάθος της pub.

Προχωράμε και τι να δούμε?!

54η Ανάρτηση. Η πάλη εκτός των Ολυμπιακών Αγώνων.

Σίγουρα από τον τίτλο καταλαβαίνετε πως το πόστ που ακολουθεί δεν είναι το πιο συνηθισμένο για το μπλογκ μου αλλά το θεώρησα αναγκαίο.

Με κατάπληξη διάβασα την απόφαση της ΔΟΕ να αποκλείσει την πάλη από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και θέλω και εγώ με τον τρόπο μου να εκφράσω την αντίθεση μου.

Σαν πρώτη αντίδραση, θα μπορούσα να τους κατηγορήσω για ασθενή ιστορική μνήμη αλλά η κατάργηση του αθλήματος της πάλης τους εκθέτει ανεπανόρθωτα ως ανιστόρητους αφού επιθυμούν να καταργήσουν το δεύτερο πιο αρχαίο άθλημα (αν δεχθούμε πως το Παγκράτιο είναι το αρχαιότερο), την Πάλη!

Το πιο πιθανό είναι πως δεν μπορώ επί της ουσίας να κάνω πολλά πράγματα, αυτό που μπορώ σίγουρα να κάνω ως ένα βαθμό, είναι να ευαισθητοποιήσω εσάς, τους αναγνώστες μου.

Δείτε λοιπόν το παρακάτω βίντεο, στο οποίο μικροί αθλητές της πάλης διαβάζουν τον Ολυμπιακό Ύμνο.

Και όπως δικαίως διερωτάται και ο προπονητής τους:

Πραγματικά τι απάντηση θα μπορούσαμε να δώσουμε στα παιδιά μας;

Πηγή: http://palitrikala.blogspot.com/

53η Ανάρτηση. A bag full of gifts!!!

Αχ να περάσει επιτέλους αυτός ο χειμώνας... Βαρέθηκα...δεν μπορώ! Φυσάει, βρέχει και για να μην βραχείς δεν φτάνει μια ομπρέλα. Ολόσωμο αδιάβροχο πρέπει να φοράς!

Τεσπά, αρκετά με τον καιρό...Και εκεί που καθόμουν ήσυχη σπιτάκι μου, μου ήρθε μια ακατανίκητη επιθυμία για γλυκάκι. Εμπρός καλά μου πόδια! Κουράγιο και το σουπερμάρκετ είναι κοντά.

Πήγα λοιπόν στο σουπερμάρκετ, γέμισα μια τσάντα με ότι λογής σοκολατένιες αηδίες μπορείτε να φανταστείτε!
Με το που γύρισα στο σπίτι στο πόμολο της πόρτας με περίμενε ένα φούξια σακουλάκι το οποίο περιείχε...

52η Ανάρτηση. Πρέπει να μείνω συγκεντρωμένη!

Όπου και να γυρίσω το μάτι μου αυτή την στιγμή στο δωμάτιο μου θα δω βιβλία ανοιχτά, στυλό, σημειώσεις και σημειωματάρια.

Τέτοιο χάλι ούτε σε περίοδο εξεταστικής. Για αυτό και δεν ανανεώνω τόσο συχνά το μπλογκ. Ζητώ την κατανόηση σας.

Από εκεί που δεν το περίμενα και χωρίς να το επιδιώξω μου προέκυψε συνέντευξη με μια πολύ πολύ μεγάλη εταιρία και την ερχόμενη Τρίτη θα είναι το 4ο (επιτέλους!) και τελευταίο στάδιο!
Μου είπαν πως θα διαρκέσει περίπου 3 ώρες και πως έπειτα από αυτό θα μου πουν αν θα είμαι επιτυχούσα ή όχι.
Τα προηγούμενα 3 στάδια ήταν 3 ωραιότατες ωριαίες συνεντεύξεις με όποιον διευθυντή έχει η εταιρία! Ένα πράγμα σαν αξιοθέατο ένιωσα! 

Είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί τους τελευταίους μήνες καθώς με κρατά διαρκώς απασχολημένη και δεν σκέφτομαι τόσο συχνά τον Π. (Υπόσχομαι σε ένα από τα επόμενα πόστ να σας αναλύσω το φαινόμενο Π. Μήπως βγάλετε εσείς καμιά άκρη γιατί εγώ όσο και να προσπαθώ καταλήγω να τρώω τα μούτρα μου και να μην καταλαβαίνω τίποτα!)
Περνάω το λιγότερο 10 ώρες την ημέρα στην δουλειά και όταν γυρίσω σπίτι πρέπει να προετοιμαστώ τόσο για την συνέντευξη όσο και για την επόμενη μέρα στην δουλειά. Το διάβασμα μάλλον δεν σταματάει ποτέ!

Δεν πειράζει, δεν έχω περθώρια τώρα να σκέφτομαι και άλλα πράγματα που το μόνο που κάνουν είναι να με αποροσανατολίζουν! Πρέπει να μείνω συγκεντρωμένη!